Indien u te maken krijgt met een niet-betrouwbare verkoper, dan heeft u meestal ook niets aan de verkopende makelaar. Het kan ook nog zijn dat de verkoper te goeder trouw is, maar de makelaar een oplichter.

Het enige dat u kunt doen als koper (behalve afzien van de koop) is zoveel mogelijk zekerheden inbouwen in het compromis de vente, zodat u later de verkoper kunt aanspreken als blijkt dat hij de zaak heeft bedot. De Franse wet geeft over het algemeen veel meer bescherming aan de koper dan aan de verkoper. Een verkoper die niet te goeder trouw bleek, is vaak nog wel aan te pakken, zolang het compromis de vente goed is (al zullen echt malafide verkopers niet snel een stevig compromis de vente tekenen).

Een koper die niet te goeder trouw is, is helaas veel minder gemakkelijk aan te pakken. Het meest voorkomende “vergrijp” is dat een koper zijn handtekening zet onder een compromis de vente met financieringsvoorbehoud terwijl hij eigenlijk al weet (of kan vermoeden) dat de financiering niet rond komt. Een verkoper zit dan vele weken te wachten en moet vervolgens weer opnieuw beginnen. Verkopers hebben het dus ook niet zo gemakkelijk.