De notaristarieven voor de verkoop van onroerend goed zijn wettelijk vastgelegd, er is dus niets te onderhandelen.

Er zijn geen vaste tarieven voor een huurcontract, noch voor de overdracht van een fonds de commerce, waardoor het de moeite waard kan zijn om te ‘shoppen’ voor een notaris.

Gezien de hoeveelheid werk die de notarissen moeten verzetten kunnen de Franse notaristarieven gerust ‘bescheiden’ worden genoemd. Dat in tegenstelling tot de makelaarstarieven. Bij een transactie van een gemiddeld Frans huis wordt er 7,7% aan notariskosten bij de verkoopprijs geteld. De notariskosten zijn voor rekening van de koper. In die 7,7% zit alleen al 5,7% aan overdrachtsbelasting plus nog een aantal bedragen voor andere belastingen, het kadaster, etc. Hoe hoger de verkoopprijs van het pand, hoe lager het percentage aan notariskosten en omgekeerd. Voor huizen tot een koopprijs van €100.000 moet al snel gerekend worden met 9-10% notariskosten.

Keuze van de notaris

In Frankrijk is het zo dat koper en verkoper (of huurder en verhuurder) het niet eens hoeven te worden over de keuze van een notaris. Elk kan zijn eigen notaris kiezen, zodat er dan twee notarissen bij het dossier betrokken zijn. Beide ambtsdragers delen in dat geval de notariskosten, zodat de ‘kosten koper’ niet hoger worden. De meeste notarissen zijn er niet zo dol op als koper en verkoper ieder een eigen notaris kiezen. Meestal betekent dit meer gedoe voor de helft van het geld. We adviseren dan ook om alleen met twee notarissen te werken als er goed-onderbouwde bezwaren zijn tegen de door de andere partij voorgestelde notaris.