Dit is een verhaal wat je de laatste jaren gelukkig steeds minder vaak hoort, maar nog altijd zijn er makelaars die u vragen om een aanbetaling op hun rekening te doen, in plaats van de rekening van de notaris. Mocht u dat overwegen, lees dan eerst dit….

Een Franse makelaar vertelde een huizenkoper dat het in Frankrijk wettelijk verplicht is dat 10% van de overeengekomen aankoopprijs van een huis als aanbetaling op rekening van de makelaar wordt gestort. Dat was geheel veilig, beweerde de makelaar nog, immers dat is een wettelijk beschermde derdengeld-rekening waar de makelaar niet aan mag komen. De kopers tekenden het compromis de vente, stortten de gevraagde 10% op die rekening en gingen aan de slag met het regelen van de hypotheek.

Maar dat viel tegen. De bank bleek niet bereid om een hypotheek te verstrekken en kopers lieten de makelaar weten dat ze van de koop moesten afzien, gebruik makend van het financieringsvoorbehoud (dat de Franse wet aan iedere particuliere koper van een Franse woning toekent). ‘Dat kon,’ zei de makelaar, ‘maar u begrijp dat wij al ons werk al hebben gedaan en dat wij er niets aan kunnen doen dat de financiering niet rond komt.’  Vervolgens stortte de makelaar 4% van het aankoopbedrag  terug, zodat er 6% over bleef op hun rekening, de courtage die hij met de verkoper overeen was gekomen. Natuurlijk werden de kopers boos, heel boos en ze belden ons.

Om te beginnen moesten wij vaststellen dat er natuurlijk helemaal geen wettelijke bepaling bestaat in Frankrijk die zegt dat de koper 10% van het aankoopbedrag moet aanbetalen. En al helemaal niet op rekening van de makelaar! Een eventuele aanbetaling is onderhandelbaar en ligt meestal ergens tussen 0 en 10%. Het is inderdaad zo dat het de makelaar niet te verwijten was dat de koop niet door ging. En toch hoort hij geen cent te krijgen. Dat is de consequentie van de hoge Franse makelaarscourtages van 6 tot 7% van de koopprijs en het no-cure-no-pay karakter van de markt in Frankrijk.

Na veel boze mails en nadat de ex-kopers inmiddels honderden euro’s hadden uitgegeven aan ons en een Franse advocaat, liet de makelaar weten dat hij geen procedure wenste en voor de lieve vrede de helft van de courtage terugbetaalde (natuurlijk wilde hij geen procedure, die zou hij namelijk geheid verliezen). Dus hield hij dus nog 3% achter, nog altijd 6000 € bij een huis van gemiddelde prijs in Frankrijk. Deze halve courtage was onverdiend, er was immers geen transactie tot stand gekomen, maar de buitenlandse koper zal niet snel geneigd zijn een rechtszaak te beginnen in Frankrijk voor dit bedrag. In plaats van alle kosten, woede en slapeloze nachten van zo’n rechtszaak nam onze klant afscheid van de laatste € 6000. We hebben niets voor hem kunnen doen. Was hij maar voor het tekenen van het compromis de vente naar ons toe gekomen…