In het compromis de vente worden standaard vier randvoorwaarden opgenomen waaraan de financieringsaanvraag door de koper moet voldoen om recht te hebben op een financieringsvoorbehoud.

Houdt de koper zich niet aan deze randvoorwaarden, dan zal het financieringsvoorbehoud nietig worden verklaard door de notaris.

1. Financiele instelling. Makelaars willen nog wel eens suggeren dat er maar één bank genoemd mag worden (natuurlijk bij voorkeur de bank waar zij een vergoeding krijgen voor het aanbrengen van een klant). Dat is niet zo, u hoeft niet eens een bank te noemen. Een formulering als ‘alle Franse en buitenlandse financiele instellingen’ is heel gebruikelijk.

2. Het maximale bedrag van de lening. Het is ongebruikelijk, maar niet verboden om hier 100% van het overeengekomen koopbedrag op te nemen. Let wel: de verkoper hoeft dit niet te accepteren. Die kan redeneren dat een dergelijke hypotheek waarschijnlijk moeilijk te krijgen zal zijn en dat hij dus liever met een andere koper in zee gaat.

3. De aflossingstermijn. Ook hier geldt: als de verkoper denkt dat dit onhaalbaar is, dan hoeft hij niet te tekenen. In Frankrijk zijn 20 of 25 jaar heel gebruikelijk, maar in elk geval eisen de meeste banken dat de hypotheek moet zijn afgelost in het 75ste levensjaar van de koper.

4. De maximale acceptabele rente. Pas er hierbij op dat in sommige, met name door makelaars opgestelde contracten nog wel eens het bijzinnetje wordt opgenomen dat deze maximale rente alleen in het eeste jaar geldt. In dat geval is deze randvoorwaarde nagenoeg nutteloos geworden.

Indien de koper een hypotheek heeft aangevraagd binnen bovenstaande randvoorwaarden en de bank wijst de aanvraag af, dan kan hij van de koop afzien.