Alle erfdienstbaarheden (servitudes) moeten beschreven worden in het compromis de vente.

De verkoper is verplicht om te melden welke erfdienstbaarheden bestaan. Die worden dan in het compromis de vente opgenomen. De koper weet dan waar hij aan begint. Het bestaan van additionele erfdienstbaarheden moet worden opgenomen in het compromis de vente als ontbindende voorwaarde. Mochten die dus pas boven tafel komen na de ondertekening van het compromis de vente, dan heeft de koper de keuze: in geval hij de erfdienstbaarheden niet wil accepteren, wordt de koop ontbonden.

Naast erfdienstbaarheden waar de gemeente een partij is, kunnen er ook erfdienstbaarheden zijn waar een buurman bij betrokken is. Denk aan een recht van overpad, een niet-bouwen beding, de boer die het gras ‘gratis’ maait. Voorafgaande aan de ondertekening van de acte authentique moeten deze erfdienstbaarheden precies worden uitgezocht. In de meeste gevallen is het beter om in het compromis de vente op te nemen dat de verkoper verantwoordelijk is voor het (laten) opheffen van dat soort erfdienstbaarheden, in geval de koper ze liever niet wil hebben. De koper, vaak nieuw in de regio en niet op de hoogte van gewoontes en verhoudingen, kan in één keer een negatieve reputatie opbouwen als hij de buurman-boer verbiedt om nog op zijn land te komen. Uiteraard kan een erfdienstbaarheid, zoals ene recht van overpad, lang niet altijd zomaar worden opgeheven.