Het is niet ongebruikelijk dat (een gedeelte van) de inrichting van een huis wordt meeverkocht.

Daarbij gelden de volgende regels:

1. Over te nemen artikelen moeten gespecificeerd worden in het contract (of in een bijlage bij het contract). Per item moet de overeengekomen prijs worden vermeld. In de regel geeft de verkoper geen enkele garantie op de kwaliteit of bruikbaarheid van de roerende zaken. Koper kan dus na aankoop geen verhaal halen over de roerende goederen, hooguit over het niet aanwezig zijn van roerende goederen die in het compromis de vente waren genoemd.

2. Bedenk dat in Frankrijk badkamer- en keukenmeubilair, ook als dat meubilair vast is gemonteerd, behoren tot de roerende zaken. Als deze zaken niet specifiek zijn genoemd dan mag de verkoper ze verwijderen en meenemen. In veel contracten wordt een lijst opgenomen met goederen die de verkoper in elk geval moet achterlaten, waaronder fittingen, vloertegels, elektrische leidingen en schakelaars, etc.

3. Indien de koopprijs van alle roerende goederen in totaal meer bedraagt dan 10% van de totale koopprijs moet de verkoper aan de notaris een taxatierapport van een erkende onafhankelijke taxateur overleggen of andere bewijsstukken (zoals aankoopbonnen) waaruit de feitelijke waarde kan worden afgeleid.

4. Alleen roerende goederen die privé-bezit zijn van de verkoper en verband houden met het huis mogen worden meeverkocht in een compromis de vente. Dus geen zaken als auto’s, kleding, voedingsmiddelen, maar wel meubilair, tuingereedschap, etc. Ook levende have is uitgesloten. Indien de roerende zaken eigendom zijn van een bedrijf, dan moet de verkoop daarvan worden geregeld in een cession de fonds de commerce.